Emme eroa koskaan
Πάνω στον καθρέφτη έγραψα με κόκκινο:
"πόσο μου ’χεις λείψει, σ’ αγαπώ".
Κι όταν το ’δες το πρωί, ήρθες και έκλαιγες,
με κρατούσες αγκαλιά και έλεγες:
Δε θα χωρίσουμε ποτέ (4 x)
κι εγώ σου έλεγα μην κλαις,
δε θα χωρίσουμε ποτέ.
Κάποιο μεσημέρι είπαμε "χωρίζουμε",
το θυμάμαι και τσακίζομαι.
Κι ένα βράδυ ξαφνικά συναντηθήκαμε,
κοιταχτήκαμε στα μάτια κι είπαμε:
Δε θα χωρίσουμε ποτέ (4 x)
κι εγώ σου έλεγα μην κλαις,
δε θα χωρίσουμε ποτέ.
Peiliin kirjoitin punaisella
"vaikka kauan olit poissa, sua rakastan".
Ja kun sen näit aamulla tulit ja itkit
mua pidit syleilyssä ja sanoit:
Emme eroa koskaan (4x)
ja minä sulle sanoin älä itke,
emme eroa koskaan.
Jonain keskipäivänä sanoimme "eroamme"
sen muistan ja murrun
Ja eräänä iltana äkkiä kohtasimme
katsoimme toisiamme silmiin ja sanoimme:
Emme eroa koskaan (4x)
ja minä sulle sanoin älä itke,
emme eroa koskaan.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 04.02.2010