Rainmaker
Αν αυτά τα σύννεφα είναι οι φόβοι των ανθρώπων που παγώνουνε πάνω απ’ τις σκεπές... Ας ξεπλύνουν οι πιο άγριες βροχές αυτούς τους δρόμους κι ας χυθούν στις μυστικές δεξαμενές, που γεμίζουνε τη θάλασσα της φρίκης, που βουτάει αυτός ο δύτης μοναχός Πριν τελειώσει η ανάσα του κοιτάει προς τα πάνω και θυμάται... Διαμαντένιος ουρανός... Διαμαντένιος ουρανός... Αν αυτά τα σύννεφα ζυγίζουνε το βάρος που λυγίζει τις ανθρώπινες καρδιές... Ας γκρεμίσουνε οι πιο άγριες ματιές αυτά τα σκιάχτρα κι ας χυθούν στις μυστικές δεξαμενές, που γεμίζουνε με καύσιμα τα τρένα που θα πάρει κάποια μέρα μοναχός Πριν τελειώσει το τσιγάρο με κοιτάει προς τα πάνω και θυμάται... Διαμαντένιος ουρανός!... Όταν ήμουνα μικρός μες τα κύματα δε μ’ ένοιαζε αν ο κόσμος είν’ απλός ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε... Διαμαντένιος ουρανός!...		If those clouds are the fears of people that are freezing above the rooftops... Let the wildest rains wash those roads and let them pour inside the secret tanks, that fill the ocean of abhorrence, where this diver dives alone... Before his last breath he's lookin' up and recalls... Diamond sky... Diamond sky... If these clouds measure the weight that bends the human hearts... Let the wildest looks demolish those scarecrows and let them pour inside the secret tanks, that fuel up the trains that someday alone he will take... Before he finishes the cigarette he looks up on me and recalls... Diamond sky!... When I was a kid inside the waves I didn't care if the world is simple or if it just seemed simple in my eyes... Diamond sky!...
Piper87 © 04.02.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info