C'est l'aube de dimanche
Ο παλιός φωνόγραφος
πάνω στο τραπέζι
άρχισε να παίζει
μες στη σιγαλιά
Κι η καρδιά σου έλιωσε
κι έγινε ένα δάκρυ
στων ματιών την άκρη
σα δροσοσταλιά
Ξημερώνει Κυριακή
μη μου λυπάσαι
Έιναι όμορφη η ζωή
να το θυμάσαι
Ο παλιός φωνόγραφος
πάνω στο τραπέζι
έπαψε να παίζει
μέσα στη νυχτιά
Το τραγούδι τέλειωσε
μα η λύπη μένει
σαν ναυαγισμένη
στη θολή ματιά
Le vieux phonographe
(qui est) sur la table
commença à jouer
au milieu du silence
Et ton cœur fondit
et devint une larme
sur la pointe des yeux
comme une goutte de rosée
C'est l'aube de dimanche
ne sois pas triste
la vie est merveilleuse
souviens-toi
Le vieux phonographe
(qui est) sur la table
cessa de jouer
au milieu de la nuit
La chanson se termine
mais la peine reste
comme noyée
dans les yeux voilé
Giuseppe Gualtiero Peiro © 04.02.2010