Tzivaéri
Αχ! Η ξενιτιά το χαίρεται Τζιβαέρι μου Το μοσχολούλουδο μου σιγανά και ταπεινά Αχ! Εγώ ήμουνα που το ‘στειλα Τζιβαέρι μου Με θέλημα δικό μου σιγανά πατώ στη γη Αχ! Πανάθεμά σε ξενιτιά Τζιβαέρι μου Εσέ και το καλό σου σιγανά και ταπεινά Αχ! Που πήρες το παιδάκι μου Τζιβαέρι μου και το ‘κανες δικό σου σιγανά πατώ στη γη		Ah ! L'exil respire son parfum Mon "tzivaéri" Ma fleur odorante L'air de rien, modestement… Et dire que c'est moi qui l'y avais jeté ! Mon "tzivaéri" Que telle était ma volonté Mes pieds n'osent plus fouler le sol… Ah ! Je te maudits, exil ! Mon "tzivaéri" Toi et tes bienfaits L'air de rien, modestement… Ah ! car tu as pris mon enfant Mon "tzivaéri" Tu te l'es approprié Mes pieds n'osent plus fouler le sol…
Ηλιασ ο Γαλλος, Olivier Goetz © 05.02.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info