Praznina
Απόψε δε θα κοιμηθώ,
στα όνειρά μου θα χαθώ
και μες στη μοναξιά μου.
Ποιος είμαι ψάχνω για να βρω,
να σ’ αγκαλιάσω δεν μπορώ,
φοβάμαι τη σκιά μου.
Απόψε μόνος θα γυρνώ
και σε βαθύ ωκεανό,
ο πόνος θα με πάρει.
Είναι η αγάπη μου μισή
και στην καρδιά μου είσαι εσύ,
αμαρτωλό φεγγάρι.
Ένα κενό, ένα κενό που μεγαλώνει,
μπροστά σε σένα και τους άλλους,
τους βλέπω όλους αντιπάλους.
Ένα κενό, ένα κενό που με σκοτώνει,
μπροστά σε μένα και σε σένα,
κι όλα μοιάζουνε στημένα.
Ένα κενό, ένα κενό.
Αλλάξαν όλα ξαφνικά,
δεν θέλω λόγια δανεικά,
δεν θέλω εξηγήσεις
και φεύγω μόνος μου αλλού,
στους διαδρόμους του μυαλού,
ζητάω απαντήσεις.
Θα έρθει πάλι το πρωί
και το όνειρό μου θα καεί,
μες στη φωτιά της μέρας.
Ψυχή δεν έχεις και εποχές
και δίχως τύψεις και ενοχές
θα φεύγεις σαν αέρας.
Ένα κενό, ένα κενό που μεγαλώνει,
μπροστά σε σένα και τους άλλους,
τους βλέπω όλους αντιπάλους.
Ένα κενό, ενά κενό που σκοτώνει,
μπροστά σε μένα και σε σένα
και όλα μοιάζουνε στημένα.
Ένα κενό, ένα κενό.
Noćas neću zaspati
u snovima ću svojim nestati
i samoći.
Pokušavam da otkrijem ko sam
ne mogu da te zagrlim
i svoje senke se bojim.
Večeras ću sam lutati
i u dubokom okeanu
bol će me uzeti.
Moja je ljubav polovična
i u srcu si mi ti
meseče grešni
Praznina, praznina što raste
pred tobom i drugima
sve ih smatram rivalima
praznina, praznina što me ubija
preda mnom i pred tobom
i sve deluje namešteno
prazno, prazno.
Sve se promenilo iznenada
ne želim reči što zadužuju
ne želim objašnjenja
i odlazim sam na drugu stranu
po hodnicima uma
tražim odgovore
Doći će opet jutro
i san će moj izgoreti
u dnevnoj vatri
dušu nemaš i periode
i bez griže savesti i osećaja krivice
odlazićeš kao vetar.
Praznina, praznina što raste
pred tobom i drugima
sve ih smatram rivalima
praznina, praznina što me ubija
preda mnom i pred tobom
i sve deluje namešteno
prazno, prazno.
neraidaBGD, Ivana © 05.02.2010