Šapat srca
Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε,
για άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε.
Με μάτια αναμμένα, με λόγια ανήμερα
κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δε σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας,
τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας.
Σε χάρτες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς
θα καίγονται όσα, φως μου, δεν ήτανε για μας.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δε σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
Mesec kao brod niz telo se skotrljao
o bezimenim morima krišom nam je pričao
s očima sjajnim, rečima divljim
ukinuo sam za tebe stanice i granice
Šta treba, šta ne treba, ni na trenutak nisam pomislio
ja sam se u tebe smrtno zaljubio
svi me koraci vode tebi
pa makar morao da prođem Scilu i Haribdu
Kao brod je mesec u našoj postelji
naše dodire oslobađa i našu ljubav
na mapama i u gradovima, uz šapat srca
sve će da gori, sunce moje, što nije bilo za nas dvoje
Šta treba, šta ne treba, ni na trenutak nisam pomislio
ja sam se u tebe smrtno zaljubio
svi me koraci vode tebi
pa makar morao da prođem Scilu i Haribdu
neraidaBGD, Ivana © 05.02.2010