This night remains | ||
Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιά πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη πέφταν τ’ άστρα μες στη λασπουργιά μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι μου `γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο | A sea to live I won't find in a fish's soul body of a cat every night I go out to drown myself sometimes stars, sometimes the edge of the abyss something I chase, like the castaway my years, my sheets, cigars to put out This night remains for centuries frozen during which 2 souls never found a shelter and they came into the world as strangers and condemned to live an earthly love I was also lost one night sea was Kazantzidis's voice the stars were falling into the mud black guy the weather and black snake the heart waived at me, smell how the oil burns and live the journey This night remains for centuries frozen during which 2 souls never found a shelter and they came into the world as strangers and condemned to live an earthly love | |
Panos © 15.07.2005 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info