Die Sonne der Gerechtigkeit
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ’ αίματα!
Sonne, die der Gerechtigkeit bewusst ist
und herrlicher Kranz aus Myrte
vergesst nicht, ich bitte euch, vergesst
mein Land nicht
Sie hat hohe Berge, in Adlerform,
Reben, Reihe in Reihe am Vulkanhang
und die Häuser noch weißer,
zur Nachbarschaft des Azurblauen
Meine bitteren Hände mit dem Blitz
ich drehe sie hinter die Zeit,
meine alten Freunde rufe ich,
mit Drohungen und Blut
irini © 08.02.2010