Erään nuorukaisen mielialoja
Αν λες πως μ’ αγαπάς
όνειρα για μας άρχισε να κάνεις
Μα πες μου πώς μπορείς
να καρδιοκτυπάς και να μη με φτάνεις...
Βαραίνει η σιωπή
μέρα τη μέρα,
έσυ αλλού
κι εγώ παρά πέρα,
το άδειο μπουφάν
ζητάει αέρα
χειμωνιάζει, χειμωνιάζει
Πιο πίσω από εδώ δεν πάει για μένα
Σχολείο μαζί κάθε Δευτέρα
Τα βράδια κρυφά γλεντάει η παρέα
Δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις...
Αν λες πως μ’ αγαπάς
όνειρα για μας άρχισε να κάνεις.
Μα πες μου πώς μπορείς
να καρδιοκτυπάς και να μην με φτάνεις...
Πες μου πώς μπορείς...
Μπορείς να γελάς,
μπορείς να σωπαίνεις.
Να προχωράς,
να ομορφαίνεις.
Ψάξε να βρεις,
τρέξε να χάσεις
ένα δάκρυ, ένα δάκρυ
Αν λες πως μ’ αγαπάς
όνειρα για μας άρχισε να κάνεις.
Μα πες μου πώς μπορείς να καρδιοκτυπάς
και να μην με φτάνεις...
Jos sanot mua rakastavasi
unelmia meille ala tehdä
Mutta kerro kuinka voit
sydäntä sykäyttää etkä mulle riitä...
Tihenee hiljaisuus
päivä päivältä,
sinä muualla
ja minä kauempana,
tyhjä toppatakki
etsii ilmaa
talvi tulee, talvi tulee
Tästä taaempana ei minulle käy
Kouluun yhdessä joka maanantai
Iltaisin salaa huvittelee porukka
Et ole olemassa, et ole olemassa...
Jos sanot mua rakastavasi
unelmia meille ala tehdä
Mutta kerro kuinka voit
sydäntä sykäyttää etkä mulle riitä...
Kerro mulle kuinka voit...
Voit nauraa,
voit vaieta.
Mennä eteenpäin
kaunistua.
Etsi löytääksesi,
kiirehdi hukataksesi
yksi kyynel, yksi kyynel
Jos sanot mua rakastavasi
unelmia meille ala tehdä
Mutta kerro kuinka voit
sydäntä sykäyttää etkä mulle riitä...
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 08.02.2010