Arabella
Αραμπέλα, Αραμπέλα, πεθαίνω γλυκιά κοπέλα.
Κλαίει του Σείχη ο γιος, μεσ’στο τσαντήρι σκυφτός,
κλάμα που βαριά αντηχεί, σαν μια θερμή προσευχή.
Μια στιγμή κοντά μου έλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
να ξανάδω τη χλωμή σου μορφή, γλυκιά κοπέλα.
Στο μυαλό μου φέρνεις τρέλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
έλα αν θέλεις να ζήσω για σε, γλυκιά κοπέλα.
Τρέμουν τ’αστρα της αυγής, έβγα να λάμψει η γη,
έβγα πούλια μου χρυσή, πρώτη μ’αγάπη εσύ.
Μια στιγμή κοντά μου έλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
να ξανάδω τη χλωμή σου μορφή, γλυκιά κοπέλα.
Στο μυαλό μου φέρνεις τρέλα, Αραμπέλα, Αραμπέλα,
έλα αν θέλεις να ζήσω για σε, γλυκιά κοπέλα.
Arabella, Arabella, jag dör underbar flicka.
Gråter Sheiks son, i telt böjd,
hans gråt tungt ekar, som varm bön.
För en stund till mig kom, Arabella, Arabella,
att jag ser igen din blek form, underbar flicka.
I mitt sinne bringer du dårskap, Arabella, Arabella,
kom om du vill att jag lever för dig, underbar flicka.
Skakar morgonstjärnor, kom ut att ljusa jorden,
kom ut min gyllene stjärnbild, min första kärlek du.
För en stund till mig kom, Arabella, Arabella,
att jag ser igen din blek form, underbar flicka.
I mitt sinne bringer du dårskap, Arabella, Arabella,
kom om du vill att jag lever för dig, underbar flicka.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 08.02.2010