Ne pravi se da se ne sećaš
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι μη λυπάσαι μου λες οτι έχεις αλλάξει γνώμη όμως άσε το έργο το `χω δει τη λύση έχω βρει συγγνώμη μα η μνήμη δε μ’ αφήνει επιλογή κοιτάζω μπροστά γνωστά όλα αυτά σωστά τα μισά όμως τα λόγια λειψά πια δεν κλαις λες με ξεπέρασες όμορφη και νέα όμως στα μάτια μου γέρασες Ξέχασες πώς μου μίλαγες το ξέχασες πώς με φίλαγες και πέταξες μια ολόκληρη ζωή πώς μπορείς; Έφυγε κάθε ελπίδα μου όταν έφυγες μες στη νύχτα κι έτσι έμεινε τώρα μόνο η σιωπή Δε μ’αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Κι όλες αυτές οι υπερβολές είναι στο χθες Τα βράδια πώς θα κοιμάσαι Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Δεν ξέρω αν λυπάσαι ή μήπως και θυμάσαι όταν τους είχες όλους σήκω σήκω κάτσε κάτσε και τώρα κάτσε πιάσε την αρχή και ψάξε ζωή είν’ αυτή που κάνεις ή μήπως κι απατάσαι σ’ όλους πάντα δείχνεις ό, τι δε θα `θελες να `σαι μην φοβάσαι, μην ντραπείς μόνο κλάψε για όποιον σε αγάπησε απάτησε και θάψε σαν το κινητό σου την καρδιά σου τώρα φράξε Χάθηκε η ανάσα μου ξεχάστηκε η καρδιά αυτή που βιάστηκε νιώθει τόση μοναξιά Δε μ’αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Κι όλες αυτές οι υπερβολές είναι στο χθες Τα βράδια πώς θα κοιμάσαι Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Τώρα όσο κι αν το θες ό, τι και να κάνεις νομίζεις πως κερδίζεις μα στ’ αλήθεια όμως χάνεις και κάθε φορά που εσύ θα λες καλά εμένα ξέρεις ότι η αρρώστια αυτή λέγεται αλτσχάιμερ δεν πειράζει μπροστά σου όταν θα `μαι οι σκηνές μας σαν ταινία στο μυαλό σου θα περνάνε όσο να `ναι κάτι μέσα μου μαράθηκε νομίζω πως η τελευταία μας σελίδα γράφτηκε Θυμάσαι πόσα έκανες κέρασες για να `σαι από μικρή στα λούσα μες στα Gucci και Versace όπου κάτσει κάτσε το ίδιο σ’ όλους τάξε άλλον αγαπάς μ’ άλλους μιλάς κι αλλού κοιμάσαι μ’ όλους τους υπόλοιπους κι εμένα τώρα κράξε βάλε και υπότιτλους και ό, τι γράφει πράξε άκου το αυτό χόρεψέ το όπου και να `σαι αν δεν έχεις τι να πεις βούλωσέ το πάψε Δε μ’αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι Κι όλες αυτές οι υπερβολές είναι στο χθες Τα βράδια πώς θα κοιμάσαι Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς, δε με κοιτάς Μην κάνεις πως δε θυμάσαι		Ne pravi se da se ne sećaš ne žali kažeš mi da si promenila mišljenje, ali pusti već sam to čuo našao sam rešenje izvini, ali pamćenje mi ne ostavlja izbora gledam napred poznato je sve pola ispravno, ali reči nepotpune više ne plačeš kažeš prebolela si me lepa i mlada ali u mojim očima si ostarila Zaboravio si, kako si mi se obraćao to si zaboravio kako si me ljubio, i odbacio ceo jedan život kako si mogao (možeš)? Otišla je svaka nada kad si otišao u sred noći i tako je ostala sada samo tišina Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Ν: I sva ta preterivanja su za nama Μ: kako ćeš noćima da spavaš Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Ne znam da li ti je žao možda se i sećaš kad si ih sve vrtela oko malog prsta e pa sada stani kreni od početka, razmisli da li je život to što imaš ili se možda varaš svima uvek pokazuješ ono što ne bi želela da budeš ne plaši se, ne stidi se samo pusti suze za svakim što te je voleo i prevario i zakopaj (sahrani) ih kao svoj mobilni svoje srce sad ogradi Dah mi je nestao zaboravio srce moje što je toliko požurilo oseća se tako usamljeno Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Ν: I sva ta preterivanja su za nama Μ: kako ćeš noćima da spavaš Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Sada koliko god htela šta god uradila misliš da dobijaš ali u stvari gubiš i svaki put kad budeš izgovarala "dobro sam" znaj da se ta bolest zove alchajmer nema veze kad budem bio ispred tebe naše scene će kao film u tvojoj glavi da se vrte koliko je prošlo nešto je u meni uvenulo mislim da je poslednja stranica za nas ispisana Sećaš li se šta si sve radila častila da bi bila od malena fancy u gucci i versace gde uspe, uspelo je svima isto obećaj jednog voliš, s drugima pričaš a s desetim spavaš zajedno s ostalima i na mene sada viči stavi i titlove i uradi sve što piše poslušaj i ovo odigraj gde god da si ako nemaš sta da kažeš ućuti, prekini. Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš Ν: I sva ta preterivanja su za nama Μ: kako ćeš noćima da spavaš Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se ne gledaš me M: Ne pravi se da se ne sećaš
neraidaBGD, Ivana © 08.02.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info