Canzone d'amore/ Palikaroù (K.H. Myris)
Το κορμί πλαγιάζει στο χώμα και τα βουνά χαράζονται
σηκώνεις τον δεξί αγκώνα και τα νερά ταράζονται.
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού ε! Παλικαρού,
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
Η κεφαλή στον Άθω γέρνει σαν το κρυφό μυστήριο,
η μια σου χέρα βράχια σπέρνει στης Μάνης το μαρτύριο.
Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
Αχόρταγο βαθύ πηγάδι ανοίγεται στα Κύθηρα
και στέλνει μήνυμα το βράδυ της ξάγρυπνης στη Μήθυμνα.
Τα γυμνά σου πόδια στην Κρήτη ακούμπησαν τον φοίνικα
κατέβηκα απ’ τον Ψηλορείτη, σε φίλησα και γίνηκα.
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού ε! Παλικαρού,
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
Il tuo corpo dorme disteso sulla terra e si delineano i monti all'alba
sollevi il gomito destro e si agitano le acque
Palikaroù - Palikaroù - Palikaroù eh ! Palikaroù*,
Palikaroù - Palikaroù - Palikaroù in sua palma ti tiene Dio
Il tuo capo è reclinato sull' Athos come insondabile mistero,
la tua mano semina rupi e scogli sul reliquiario di Mani.
Palikaroù - Palikaroù - Palikaroù in sua palma ti tiene Dio.
Un pozzo inesauribile e profondo si apre a Kithira
e manda un messaggio a Metimna la sera della vigilia.
A Creta i tuoi piedi nudi si poggiarono alle fronde di palma
e io discesi dallo Psiloriti, ti baciai e venni al mondo.
Palikaroù - Palikaroù - Palikaroù eh ! Palikaroù,
Palikaroù - Palikaroù - Palikaroù in sua palma ti tiene Dio
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.05.2010