Käraste min du blev försenad
Κλείσαν οι δρόμοι με βροχη
κι ο ουρανός με θλίψη.
Μονάχοι όσοι διαβαίνετε
ο φόβος μη σας λείψει.
Βαθύς ο πόνος της πληγής
βαθύ και το σκοτάδι.
Αγάπη μου άργησες να `ρθείς
και μ’έπιασε το βράδυ.
Μικρό παιδί, μικρό πουλί
πού πας στη καταιγίδα.
Σβήστηκι η μέρα στη βροχή
κι ακόμα εγώ δε σ’ είδα.
Stängde vägar med regn
och himmeln med sorget.
Ensamma ni som vandrar
ängslan saknas inte.
Djup är smärtan av såret
djup också mörkret.
Käraste min du blev försenad
och natten tok mig.
Liten, liten fågel
du som går till fallgrop.
Slocknade dagen i regnet
och int har jag sett dig än.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.05.2010