Cantico dei cantici
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου
με το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Κοπέλες του Άουσβιτς,
του Νταχάου κοπέλες,
μην είδατε την αγάπη μου;
Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι,
δεν είχε πια το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά.
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Κοπέλες του Μαουτχάουζεν,
κοπέλες του Μπέλσεν,
μην είδατε την αγάπη μου;
Την είδαμε στην παγερή πλατεία
μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι,
με κίτρινο άστρο στην καρδιά.
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Com'è bello il mio amore
nel suo vestito quotidiano
e con un piccolo pettine tra i capelli.
nessuno sapeva quanto è bello.
Ragazze di Auschwitz,
ragazze di Dachau,
avete visto il mio amore?
L'abbiamo vista in un viaggio senza ritorno
non aveva più il suo vestito
né un pettine tra i capelli.
che bello che è il mio amore
coccolato da sua madre
e baciato da suo fratello.
Nessuno sapeva quanto è bello.
Ragazze di Mathausen,
ragazze di Belsen,
avete visto il mio amore?
L'abbiamo visto nella gelida piazza
con un numero sul suo braccio bianco
ed una croce verde sul cuore.
Che bello che è il mio amore
coccolato da sua madre
e baciato da suo fratello.
Nessuno sapeva quanto è bello.
Alessio Miranda © 26.08.2005