E passavano i tram (M. Anaghnostakis) | ||
Νεκρός κείτονταν μες στο δρόμο βαθειά βαθειά στην πλάτη το μαχαίρι κανείς δεν άπλωσε το χέρι κανείς δεν πάτησε το Νόμο. Και περνούσαν και περνούσανε τα τραμ νταραντατάμ νταραντατάμ. Κλείσαν τα μαγαζιά οι γειτόνοι και τα μαζέψαν μάνι μάνι σκορπίσαν όλοι από το σεργιάνι άλλωστε πήρε να νυχτώνει. Και περνούσαν και περνούσανε τα τραμ νταραντατάμ νταραντατάμ. Στου φαναριού το φως γυαλίζει το κάθετο λεπτό λεπίδι αδιάφορο πελώριο φίδι το τραμ περνά και κουδουνίζει. Και περνούσαν και περνούσανε τα τραμ νταραντατάμ νταραντατάμ. | Giaceva morto nella via nella schiena il coltello fino al manico nessuno stese la mano nessuno andò a bussare alla Legge E passavano e passavano i tram daradatàm daradatàm Chiusero le porte i vicini e in un amen fecero i loro fagotti alla spicciolata lasciarono tutti la baldoria d'altra parte era lì lì per annottare E passavano e passavano i tram daradatàm daradatàm Alla luce del lampione perpendicolare brilla la lama sottile colossale serpe indifferente il tram passa e scampanella E passavano e passavano i tram daradatàm daradatàm | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.05.2010 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info