Giù a Petràlona (N. Gatsos)

Πώς περάσανε τα χρόνια
σαν πουλιά, σαν χελιδόνια
Τώρα κάθομαι και κλαίω
το παράπονό μου λέω

Κάτω στα Πετράλωνα
νύχτα με φεγγάρι
άνοιξα την πόρτα μου
σ’ ένα παλληκάρι

Κάτω στα Πετράλωνα
μ’ άφησε κι εχάθη
κι από το τριαντάφυλλο
μου `μεινε τ’ αγκάθι

Πώς περάσανε τα νιάτα
και δε φαίνεσαι στη στράτα
Άλλους βλέπω στο σεργιάνι
και παράπονο με πιάνει

Κάτω στα Πετράλωνα
νύχτα με φεγγάρι
άνοιξα την πόρτα μου
σ’ ένα παλληκάρι

Κάτω στα Πετράλωνα
μ’ άφησε κι εχάθη
κι από το τριαντάφυλλο
μου `μεινε τ’ αγκάθι


Come sono passati gli anni
come uccelli, come rondini
Ora sto seduta e piango
dico il mio dispiacere

Giù a Petràlona
una notte di luna
aprii la mia porta
a un bel ragazzo

Giù a Petràlona
mi lasciò e sparì
e della rosa
mi rimase la spina

Come è passata la gioventù
e non appari nella strada
Vedo altri che se la spassano
e mi prende un dispiacere

Giù a Petràlona
una notte di luna
aprii la mia porta
a un bel ragazzo

Giù a Petràlona
mi lasciò e sparì
e della rosa
mi rimase la spina

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.05.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info