Life is a joke | ||
Γράφω εγώ συνθήματα γράμματα, μηνύματα και ούτε μια απάντηση χρόνια έχω συντροφιά αντί για σένα μια σκιά. Μόνη τα μεγάλωσα τα όνειρα που μάλωσα που κλαίνε σε ζητούν διαρκώς μα μου λείπεις δίχως άλλοθι αχ, τι ζωή παράλογη. Ένα αστείο η ζωή δεν έχει πώς, ούτε γιατί κι εγώ που ζω καιρό για δύο πια δε γελάω μ` αυτό τ` αστείο εγώ για δύο. Φτιάχνω εγώ καφέ για δυο και μιλάω στο κενό σου συζητώ τα νέα μου σε βλέπω στον καθρέφτη μου σε νιώθω εδώ συμπαίκτη μου. | I keep on signaling Writing letters, messages And there hasn’t been an answer For years my only company Is a shadow instead of you All by myself I raised them Those dreams that I scolded The same ones that cry and keep on asking for you But I miss you and I have no alibi Oh what an insane life Life is a joke There’s no how or why And I that I live for two for so long I don’t laugh with this joke anymore I, for two I m making some coffee for two And I talk with emptiness I discuss with you my news I see you on my mirror I feel you here as my playmate | |
nightdreamer © 28.05.2010 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info