I soldati (N. Gatsos)
Στρατιώτες πάνε βόλτα πού πάνε δε ρωτώ σου πέταξα στην πόρτα τριαντάφυλλο κλειστό Σ’ ένα παλιό γεφύρι περίμενα κι εγώ μα εσύ στο παραθύρι δεν εβγήκες να σε δω Κατέβα κι άνοιξε να `ρθώ στα χέρια σου να ζεσταθώ και τ’ όνειρό μου που το `χα κρυφό να σ’ το χαρίσω απόψε Στρατιώτες πολεμάνε πρωί με τη δροσιά καρδιά κουράγιο κάνε στην κοσμοχαλασιά Σα μυγδαλιάς κλωνάρι σ’ αγάπησα κι εγώ μα εσύ με το φεγγάρι δεν εβγήκες να σε δω		Dei soldati vanno in giro dove vanno non domando ti ho gettato sulla porta una rosa ancora in boccio Su di un vecchio ponte aspettavo anch'io ma non ti sei messa alla finestra a farti vedere da me Scendi e aprimi, perché venga a scaldarmi tra le tue braccia e perché il sogno mio nascosto te lo doni questa sera Dei soldati combattono di mattina con il fresco cuore mio fatti coraggio in mezzo alla tempesta Come un ramo di mandorlo anch'io ti ho amata ma tu non sei uscita con la luna a farti vedere da me
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 29.05.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info