Salonicco (Kavvadias)
Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά
σ’ έστειλε ο πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις
μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαριά
Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγανε οι Χιλιάνοι
άγιε Νικόλα φύλαγε κι αγιά θαλασσινή
τυφλό κορίτσι σ’ οδηγάει παιδί του Μοντιλιάνι
που τ’ αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυο Μαρμαρινοί
Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού
εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται
σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού
Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη
πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπες σ’ αγαπώ
αύριο σαν τότε και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Ντεπό
Era quella la notte in cui soffiava il Vardari
la prua vinceva l'onda braccio dopo braccio
il motorista ti ha spedito allo scandaglio
e tu pensi alla piccola Smeralda e a Kalamarià
Hai scordato il motivo che cantavano i Cileni
proteggeteci San Nicola e Santa marinara
come un cieco ti porta una bimba figlia di Modigliani
quella che l'aspirante ama e i due del mar di Marmara
Sopra la tua cuccetta dorme una serpe intorpidita
e la scimmia fa piroette cercando i tuoi vestiti
di te, tua madre a parte, nessuno si ricorda
in questo tremendo viaggio di sciagura
Sotto le luci rosse dorme Salonicco
dieci anni or sono ubriaca mi dicesti "t'amo"
domani come allora senza oro sulla manica
invano cercherai la strada che va al Depôt
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 27.11.2010