Mi soledad todo

Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες

Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις
και ένα κακό που ήρθε χθες
τρέχεις για να προφτάσεις

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά
τα βράδια του θανάτου
έρωτας που μυρίζει πια
αρένα στο άγγιγμά του


En las ciudades vacías donde deambulas
imágenes te gastan
débil para adorar
esos que te roban.

Para llegar como un demonio
los inviernos del mundo
para cazar en sus ojos
las pequeñas reglas viejas.

Mi soledad todo, mi soledad nada
no me dejas ahora que todo es más difícil
mi amor todo, mi amor nada
no me dejas ahora que es todo más difícil.

En las noches tu masqueradas como un niño
tu engañarás a alguno
y corres para prevenir
un mal que vino ayer.

Las calles parecen como un fuego
en las noches de la muerte
un amor que huele ahora en tocando
como el ruedo.

fcotrina © 27.11.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info