Il tango di Nefeli
Το χρυσό κουρέλι που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλες μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί μικροί αγγέλοι
και της το κλέψανε.
Δυο μικροί αγγέλοι
που στα ονειρά τους θέλαν την Νεφέλη
να την ταίζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται να ξεχνάει τι θέλει.
Την πλανέψανε.
Υάκινθοι και κρίνα
της κλέψαν τ’ άρωμα και το φοράνε
κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές, την περιγελούν.
Μα α καλός ο Διας
της παίρνει το νερό της εφηβείας
την κάνει σύννεφο και την σκορπά
για να μην τη βρουν.
Δυο μικροί αγγέλοι
που στα ονειρά τους θέλαν την Νεφέλη
να την ταίζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται να ξεχνάει τι θέλει.
Την πλανέψανε.
Due angeli piccoli piccoli arrivarono
e rubarono
il pettine dorato che Nefeli metteva fra i capelli
per distinguersi fra tutte fra le vigne.
Due piccoli angeli
che sognavano Nefeli, volevano
nutrirla con un melograno e del miele
affinchè non ricordasse, si dimenticasse ciò che volevano,
sedurla.
Giacinti e gigli
le rubarono il profumo e lo indossarono
e gli dei dell'amore lanciarono frecce verso di lei, deridendola.
Ma il buon Zeus
porta via da lei l'acqua della giovinezza
la trasforma in una nuvola e la fa disperdere
affinchè non la trovino.
Due piccoli angeli
che sognavano Nefeli, volevano
nutrirla con un melograno e del miele
affinchè non ricordasse, si dimenticasse ciò che volevano,
sedurla.
Freideriki © 27.11.2010