Mirsini se pone de blanco
Η Μυρσίνη βάζει τ’ άσπρα
και γιομίζ’ η γειτονιά
τριανταφυλλάκια κι άστρα
κι ανοιξιάτικα κλωνιά
Η Μυρσίνη τ’άσπρα βάζει
άσπρο κρίνο στο περβάζι
και μεθάει η γειτονιά
Να `χα λέει ένα βαρκάκι
με πανάκι σταυρωτό
και με σένα Μυρσινάκι
μια βραδιά να ξανοιχτώ
στου πελάου τα μονοπάτια
μαύρα όμορφά μου μάτια
που μπροστά σας ξενυχτώ
Μα δεν έχω τη βαρκούλα
να σε κλέψω μια βραδιά
έχω μόνο μια καρδούλα
πικραμένη και βαριά
Και τη ρίχνω στο περβάζι
μπας και δεις ότι σπαράζει
να μου κάνεις την καρδιά
Mirsini se pone de blanco
y el barrio se llena
de rositas y estrellas
y de ramas de primavera.
Mirsini se pone lo blanco,
lirio blanco en el alféizar
y el barrio se emborracha
Que tenga un barquito
con las velas cruzadas
y contigo Mirsinita
una noche para navegar mar adentro,
en los senderos
del oceáno,
mis negros ojos hermosos
que me tienen en vela
frente a ellos.
Pero no tengo el barquito
para una noche robarte
teno solamente un corazoncito
amargado y pesado
y lo tiro en el alféizar
para que tú veas que se atormenta
y me obligas.
fcotrina © 27.11.2010