Табакерата
Τι μου τη χάρισες αυτή τη ταμπακιέρα
αφού για μένα πονηρά έχεις σκεφτεί
Κι αφού στο βάθος θέλεις να με κάνεις πέρα
τι μου τη χάρισες την ταμπακιέρα αυτή;
Την ταμπακιέρα σου δεν έπρεπε να πάρω
γιατί τη βλέπω και βαθιά μελαγχολώ
Μέχρι που σκέφτομαι να κόψω το τσιγάρο
για να σε διώξω μια στιγμή απ’ το μυαλό.
Ποτέ δε μ’ άφησες να δω μιαν άσπρη μέρα
και σου γουστάρει πάντα να με τυραννάς
Κι ίσως μου χάρισες αυτή την ταμπακιέρα
για να μου γίνει και το κάπνισμα βραχνάς.
Защо ми даде тази табакера,
щом подмолни мисли имаш ти за мен?
И щом всъщност да ме прогониш искаш,
защо с тази табакера ме дари?
Табакерата не биваше да взимам,
видя ли я, тъна в дълбока жал.
Дори цигарите си мисля да откажа,
за да те пропъдя от ума поне за миг.
От тебе бял ден аз не съм видяла,
да ме измъчваш сякаш ти е драго.
И май ми даде тази табакера,
за да ми станат и цигарите кошмар.
feishtica © 27.11.2010