Negación
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή .
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.
En la orilla secreta
y blanca como una paloma
tuvimos sed en el mediodía
pero la aqua era salobre.
En la arena rubia
escribamos su nombre
La brisa soplió delicadamente
y la escritura se borró.
Con qué corazón, con qué aliento,
qué deseos y qué pasión
comenzamos nuestra vida erróneamente
y cambiamos la vida.
curros_mujer © 27.11.2010