Le refus
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή .
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.
Sur une plage de sable caché
et blanche comme une colombe
à midi nous avons eu soif
mais l'eau était saumâtre.
Sur le sable doré
nous avons écrit son nom
mais un brise souffla gentiment
effaçant l'écriture
Avec quel coeur, avec quel elan,
quel désir, quel passion
nous avions vécu notre vie; erreur
et nous avons changé de vie.
Giuseppe Gualtiero Peiro © 27.11.2010