Mi pobre corazón
Καρδιά μου καημένη πώς βαστάς και δε ραγίζεις στον ψεύτη ντουνιά τόση απονιά που αντικρίζεις Ησυχία και χαρά μέσα στη ζωή δεν έχω νιώσει και μι’ αγάπη ακόμα που `χα πιστέψει μ’ έχει πληγώσει Δε με πόνεσε κανείς δε με πόνεσε κανείς ούτε στιγμή μες στη ζωή μου μες στους δρόμους ξαφνικά κάποιο πρωί θα βγει η ψυχή μου Καρδιά μου καημένη πώς βαστάς και δε ραγίζεις στον ψεύτη ντουνιά τόση απονιά που αντικρίζεις		Mi pobre corazón cómo soportas y no te rompes en el mundo mentiroso tanto descorazonamiento como ves. Silencio y alegría en la vida nunca lo sentí e incluso un amor en el que creí me dañó. Nadie se preocupó de mí Nadie se preocupó de mí ni siquiera un momento en mi vida en las calles, de repente, una mañana my alma se escapa Mi pobre corazón cómo soportas y no te rompes en el mundo mentiroso tanto descorazonamiento como ves.
fcotrina © 27.11.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info