Deseaba que estuvieras aquí
Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί
γιατί είσαι η μόνη που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει
Ήσουν παράθυρο που άντεξε στου αέρα την οργή
μα λύγισες στ’ αρώματα του Μάη
Μια γεύση τρικυμίας στα χείλια σου να υφαίνεις
δυο χείλια που αργήσανε πολύ να ξεδιψάσουν
Κι εγώ καΐκι που ερωτεύτηκε μαζί σου να πνιγεί
απόψε ταξιδεύω στα νερά σου
Θα `θελα να `σουνα εδώ σαν προσευχή σαν φονικό
να σε δικάζω και να σε παρηγορώ
Θα `θελα να `σουν μυστικό στην ενοχή σου να κρυφτώ
να σου ξεφύγω και μπροστά μου να σε βρω
Ξεχείλισα απ’ όσα έχω μοιραστεί
κι ένιωσα λειψός μ’ όσα έχω κρατήσει
με ψάχνει ό,τι έχασα κι εγώ στριφογυρνώ
χαμένος μέσα σ’ ό,τι έχω κερδίσει
Θα `θελα να `σουνα εδώ...
Deseo enviar a ti una pagina de papel en bianco,
porque eres la única que puedes leer mi silencio.
Eras una ventana que aguantó la ira del viento,
pero te inclinaste a las fragancias del Mayo.
Teje un sabor de tempestad en tus labios,
dos labios que se retrasaron más para saciar sus sed.
E yo, un barco que se enamoró para ahogarse contigo,
esta noche viajo en tus aguas.
Deseaba que estuvieras aquí como una oración, como un asesinato
para juzgarte y para confortarte.
Deseaba que estuvieras un secreto para me ocultar en tu culpabilidad,
para escapar de ti y para encontrarte delante de mi.
Me desbordé de todo que he compartido
ye me sentí incompleto de todo que he guardado,
lo que perdí me busca y doy vueltas,
perdido en todo que he ganado.
Deseaba que estuvieras aquí....
curros_mujer © 27.11.2010