Digénis | ||
Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γης τόνε τρομάζει κι η πλάκα τον ανατριχιά πως θα τόνε σκεπάσει γιατί από `κειά που κοίτεται λόγια `ντρειωμένου λέει: Νάχεν η γης πατήματα κι ο ουρανός κερκέλια να πάτουν τα πατήματα να `πιανα τα κερκέλια ν’ ανέβαινα στον ουρανό, να διπλωθώ να κάτσω να δώσω σείσμα τ’ ουρανού. | Digénis est entré en agonie la terre l'effraie et la pierre qui va le recouvrir le fait frémir mais à partir de là il regarde et il profère ces paroles d'homme vaillant : Si la terre avait des marches et que le ciel avait des poignées je franchirais les marches je saisirais les poignées je gravirais le ciel afin de m'y asseoir pour faire trembler le ciel ! | |
Ηλιασ ο Γαλλος, Olivier Goetz © 27.11.2010 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info