Tsamikos
Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.
Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.
Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.
In de rotsige bergen zie je,
met fluit en klarinet,
bovenop de gewijde steen,
drie onbevreesden dansen.
't Zijn Nikiforos, Digenis
en de zoon van Anna Komnini.
Een korst aarde is van hen
maar jij, Christus, zegent hen
om die korst te redden
van de jakhals en de beer.
Zie hoe Nikitaras danst,
de tambouras wordt nachtegaal.
Van Epirus tot Moria (de Peloponnesos)
en van duisternis tot vrijheid,
jaren duurt het feest
op de marmeren vloeren van de dood.
God is rechter en meester
en zijn drogman (tolk) is het volk.
renehaentjens © 27.11.2010