Remember
Θυμήσου, οι δρόμοι μας φτωχοί σαν τη ζωή μας μπαινόβγαινε στα σπίτια ο θάνατος ματώνανε των ανθρώπων οι πληγές θυμήσου Κι εκεί στη γειτονιά στη σκοτεινιά τ’ αδέρφια μας αλλάζαν τουφεκιές χωρίς να φταίνε Κι ακόμα να τελειώσει το μαύρο το νυχτέρι ο ξένος πάντα στην αυλή μας με θηλιά και μαχαίρι κι ακόμα να περάσει ετούτο το σκοτάδι ακόμα η μάνα να χορτάσει τα παιδιά της με χάδι Θυμήσου		Remember when our streets were poor just like our lives when death was going in and out the houses and the wounds of the people were bleeding Remember And there in the neighbourhood in the darkness our brothers were exchanging gunshots yet it was not their fault And still, the black night is not over the stranger always there in our garden with the noose and the knife and still, the darkness is not over and still, the mother has not given her children enough tenderness. Remember
Geeske © 29.09.2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info