Lilith
Η σκέψη μου για σένανε
μες τη σκιά ας μένει.
Όμορφο όνομα, Λιλήθ,
γραφή μισοσβησμένη.
Μάτια βαθιά σαν έβενος,
γαλάζιο το κορμί σου.
Ποια χέρια σε καρφώσανε
στη μέση της αβύσσου!
Ζούμε άχαρες, μικρές ζωές
Ποια τα μάγια θα μας λύσει;
Μες τα σπίτια ζούμε σιωπηλές.
Ποια το φόβο θα νικήσει;
Παίζεις με φίλτρα μαγικά,
μάγισσα της αβύσσου.
Μένεις μακριά απ’ τη ζεστή
φωτιά του Παραδείσου.
Στα σκοτεινά σε ρίξανε,
μα εσύ γυμνή χορεύεις.
Γέννα ανήκουστη τολμάς
και διχασμούς φυτεύεις.
Ζούμε άχαρες, μικρές ζωές
Ποια τα μάγια θα μας λύσει;
Μες τα σπίτια ζούμε σιωπηλές.
Ποια το φόβο θα νικήσει;
Λουλούδι, νυχτολούλουδο,
μελαχρινό μου αηδόνι.
Φτεροκοπάς τον πόνο σου
στο σκοτεινό αλώνι.
Και νιώθω τα σκιρτήματα,
το φτερωτό σημάδι.
Δεν τ’ ονομάζω τίποτα.
Λιλήθ, πυκνό σκοτάδι.
Ζούμε άχαρες, μικρές ζωές
Ποια τα μάγια θα μας λύσει;
Μες τα σπίτια ζούμε σιωπηλές.
Ποια το φόβο θα νικήσει;
Mi pensamiento para tí
permanezca en la sombra.
Nombre hermoso, Lilith,
escritura medio borrada.
Ojos profundos como ébano,
tu cuerpo azul claro.
Qué manos te clavaron
en el medio de abismo!
Vivimos insulsas, pequeñas vidas
¿Quién nos romperá de hechizos?
Vivimos silenciosas en las casas.
¿Quien vencerá el miedo?
Juegas con pociones mágicas,
hechicera del abismo.
Permaneces lejos de la caliente
fuego del Paraíso.
Tiraronte en el oscuro,
pero tú bailas desnuda.
Te atreves un nacimiento inaudito
y siembras discordias.
Vivimos insulsas, pequeñas vidas
¿Quién nos romperá de hechizos?
Vivimos silenciosas en las casas.
¿Quien vencerá el miedo?
Flor, flor de noche,
mi ruiseñor moreno.
Aleteas tu dolor
en hera oscura.
Y me siento los brincos,
la marca plumada.
No lo llamo nada.
Lilith, oscuridad profunda.
Vivimos insulsas, pequeñas vidas
¿Quién nos romperá de hechizos?
Vivimos silenciosas en las casas.
¿Quien vencerá el miedo?
curros_mujer © 27.11.2010