We are the poor people

Είμαστε το φτωχολόι κόσμος και λαός
χάντρες απ’ το κομπολόι που `χασε ο θεός

Κι αν δεν παίξαμε μ’ αστέρια
τότε που `μαστε παιδιά
πήραμε τη γη στα χέρια
πέτρα ειν’ η καρδιά

Είμαστε το φτωχομάνι κόσμος και ντουνιάς
της ανάγκης καραβάνι και της ορφανιάς

Κι αν μας γκρέμισαν το στέκι
ο βοριάς και η βροχή
κρύβουμε ένα αστροπελέκι
μέσα στην ψυχή

Κι αν δεν παίξαμε μ’ αστέρια
τότε που `μαστε παιδιά
πήραμε τη γη στα χέρια
πέτρα ειν’ η καρδιά


We are the poor people, the poor folk
beads from the komboloi that god let fall.

And though we did not play with stars,
then, when we were children
we took the earth in our hands,
the heart is stone.

We are the poor people, the poor world
the caravan of needy and the orphaned.

And even if the north wind and the rain
have destroyed our place
we hide a thunderbolt
inside the soul.

And though we did not play with stars,
then, when we were children
we took the earth in our hands,
the heart is stone.

Geeske © 08.11.2002

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info