Rocky islands
Εσύ να παίζεις τη δική σου ιστορία,
χορός αγγέλων στου πεπρωμένου τη σφαγή.
Ν’ αλλάζεις όνομα σε κάθε νέο φόβο
που `τυχε να `ναι δίπλα σου το πρωί.
Κι εγώ να παίζω με μιαν άθλια κουστωδία,
φεγγάρια βρωμικα σε βρωμικο ουρανό.
Μικρές λεξούλες που με παίρνει να φωνάζω
σε σάπιους κόλακες που φέρνουν πυρετό.
Κι άλλη μια φορά να διστάζω
κι άλλη μια φορά να ξεχνώ.
Άλλη μια φορά να φωνάζω,
άλλη μια φορά να μη ζω, να μη ζω.
Μου φέρνεις πέτρινα νησιά τα καλοκαίρια,
δρόμους γεμάτους δέντρα και θυμό,
μια ζεστασιά θεϊκή τα μεσημέρια,
άλλες φορές μ’ αφήνεις να ξεχνώ.
Κι ύστερα χάνομαι σε μαύρες παραλίες
τις ώρες που χαράζει.
Φτηνό παράπονο, μίζερες μελωδίες
σε ρυθμό που τους ταιριάζει.
Κι άλλη μια φορά να διστάζω
κι άλλη μια φορά να ξεχνώ.
Άλλη μια φορά να φωνάζω,
άλλη μια φορά να μη ζω, να μη ζω.
You going on playing your own story
Dance of angels at destiny's slaughter
Changing the name of every new fear
that happpened to be next to you in the morning
And me playing with some wretched custody
filthy moons in a filthy sky
Little words that i've the guts to shout
to rotten bastards that keep raising your fever
And once more i'm hesitating
and once more i forget
once more i'm keeping me from shouting
once more i'm not alive, not alive
In the summer you bring me rocky islands
roads full of trees and rage
Some divine warmth at mid-day
other times you let me forget
And then i'm getting lost in black beaches
at the dawn of day
cheap complaint, miserable melodies
in a fitting rhythm
And once more i'm hesitating
and once more i forget
once more i'm keeping me from shouting
once more i'm not alive, not alive
Piper87 © 27.11.2010