Griza savesti
Μια φορά μεστη φωτιά εμείς
δυο ψυχές στο φως μιας αστραπής
δυο παιδιά που γελούν στη βροχή
μα τώρα πια σιωπή ναι σιωπή
Κι αν λες πως νιώθεις τύψεις τύψεις
που’σβησες μια πυρκαγιά
τύψεις τύψεις που’φυγες μακριά
δε θέλω ούτε καλημέρα μέρα
πια δε σ’ αγαπώ
με θέλει άλλος και τώρα τη ζωή θα χαρώ
Το πρωί που έφυγες εσύ
είπα πως τελειώνει η ζωή
μα πάει καιρός που γυρνάει ο τροχός
κοιτάω ψηλά και ζω ξαναζώ
Κι αν λες πως νιώθεις τύψεις τύψεις
που `σβησες μια πυρκαγιά
δε θα μου λείψεις λείψεις
φύγε μακριά
δε θέλω ούτε καλημέρα μέρα
πια δε σ’ αγαπώ
με θέλει άλλος και τώρα τη ζωή θα χαρώ
ναι να το ξέρεις πως τώρα ξαναζώ
ναι να το ξέρεις πως τώρα τη ζωή θα χαρώ
Jedanput nas dvoje u vatri
Dve duše u svetlosti munje
Dvoje dece koja se smeju na kiši
Ali sada već tišina,da tišina
Iako kažeš da osećaš grizu savesti
Što si ugasio jedan požar
Grižu savesti,grižu savesti što si otišao daleko
Neću više ni dobar dan-dan
Više te ne volim
Želi me drugi i sada ću se radovati životu
Ono jutro kad si otišao ti
Rekla sam da je kraj životu
Ali prošlo je vreme od kada se kolo okreće
I gleda visoko i živim,ponovo živim
Iako kažeš da osećaš grizu savesti
Što si ugasio jedan požar
Grižu savesti,grižu savesti što si otišao daleko
Neću više ni dobar dan-dan
Više te ne volim
Želi me drugi i sada ću se radovati životu
Da,znaj da sada opet živim
Da,znaj da sada opet živim
Kraljica Keva, Kristina Milosavljevic © 27.11.2010