Mutter Gotes Wind
Σε μια παλάμη θάλασσας γεύτηκες τα πικρά χαλίκια
δύο η ώρα το πρωί περιδιαβάζοντας τον έρημο Αύγουστο,
είδες το φως του φεγγαριού να περπατεί μαζί σου.
Βήμα χαμένο. Ή αν δεν ήτανε η καρδιά στη θέση της,
ήταν η θύμηση της γης με την ωραία γυναίκα,
η ευχή που λαχτάρησε μεσ’ απ’ τους κόρφους του βασιλικού
να τη φυσήξει ο άνεμος της Παναγίας!
in einer Hand von See hast du die bitteren kleinen Steinen geschmeckt
um zwei Uhr morgens w'ahrend du den alleingelassenen August studiertest
hast du den Mondschein gesehen,der mit dir ging
verlorener Gang,oder ,wenn dein Herz nicht mehr an seinem Platz war
dann war es die Erinnerung der Erde mit der sch'onen Frau
der Wunsch ,den derWind von Mutter Gottes hatte
in den Bl'attern desBasilikums zu wehen
jota gerogiorgi © 27.11.2010