El Pequeño y el Grande
Το μικρό και το μεγάλο
μια ανοιξιάτικη αυγή
πιάστηκαν από το χέρι
να γυρίσουνε τη γη.
Μπρος να πάνε κάνει ζέστη,
πίσω κρύο τσουχτερό.
Πάγωσε και το μεγάλο
έβρασε και το μικρό.
Κι έτσι μπήκανε τα δυο τους
μ’ ένα βάζο τραχανά
σ’ ένα χαμηλό σπιτάκι
πάνω στα ψηλά βουνά.
Και με κλάματα και γέλια
παίζανε στον καναπέ
κι έμειναν εκεί για πάντα,
δεν σηκώθηκαν ποτέ.
Κι από το παραθυράκι
αγναντεύανε μαζί
μια την ασημένια νύχτα,
μια τη μέρα τη χρυσή.
Το μικρό και το μεγάλο
κάνανε κι ένα μωρό
που δεν ήτανε μεγάλο
αλλά ούτε και μικρό.
Και πιασμένα από το χέρι
ζήσανε πολύ καιρό,
το χοντρούλι το μεγάλο
και τ’ αδύνατο μικρό.
El pequeño y el grande,
un amanecer de primavera
se tomaron de la mano
a dar vuelta en el mundo
Adelante hace calor
y atrás fuerte frio
Se congeló el grande
y el pequeño se hirvió
Así entraron los dos
en un frasco de trajana
En una casita baja
en las altas montañas
Y entre lagrimas y risas
jugaban en el sillon
Y se quedaron allí para siempre,
no se levantaron nunca
Y desde la ventanilla
miraban juntos
a veces la noche plateada,
a veces el día dorado
El pequeño y el grande
tuvieron un bebe
Que no era grande
ni tampoco pequeño
Y agarrados de la mano,
vivieron mucho tiempo
el gordito grande
y el delgado pequeño.
cascabel © 27.11.2010