Годишњица

Δεν μπορώ την επέτειο, τον κόσμο γύρω, τα ποτά
αυτό το τέλειο τίποτα με τους δυο μας αγκαλιά
Δεν μπορώ το χορό μας, κλεφτές ματιές στον ουρανό
την ανάσα σου στο σώμα μου, τα χέρια γύρω απ’ το λαιμό

Δεν μπορώ να γιορτάσω, ούτε και να λυπηθώ
Δεν μπορώ πάω πάσο, τέτοια μέρα δεν μπορώ
Κάθε ώρα που περνάει σε διαγράφω, κάθε ώρα προσπαθώ
Μα έρχεται πάλι ετούτη η μέρα κι απ’ τη ζωή μου σε ζητώ

Δεν μπορώ να γιορτάσω, ούτε και να λυπηθώ
Δεν μπορώ πάω πάσο, τέτοια μέρα δεν μπορώ
Τέτοια μέρα Θεέ μου σ’ αγαπώ
Τέτοια μέρα Θεέ μου σ’ αγαπώ

Δεν μπορώ να θυμάμαι, μια σκιά να νοσταλγώ
πώς θες στ’ αστέρια να `μαι όταν εσύ δεν είσαι εδώ
Δεν μπορώ το χορό μας, κλεφτές ματιές στον ουρανό
την ανάσα σου στο σώμα μου, τα χέρια γύρω απ’ το λαιμό

Δεν μπορώ να γιορτάσω, ούτε και να λυπηθώ.....


Не подносим годишњицу, гужву, пиће,
То савршено ништа са нас двоје у загрљају.
Не подносим нашу игру, скривене погледе ка небу,
Твој дах на мом телу, руке око врата.

Не могу да славим, нити да тугујем,
Не могу, одустајем, на тај дан не могу,
Сваки час те бришем из сећања, сваки час покушавам,
Али опет долази тај дан и свим срцем те тражим.

Не могу да славим, ни да тугујем,
Не могу, одустајем, на тај дан не могу,
На тај дан, ох Боже, волим те,
На тај дан, ох Боже, волим те,

Не могу да се сећам, за сенком да тугујем,
Како очекујеш да сам добро када ниси са мном,
Не подносим нашу игру, погледе крадом ка небу,
Твој дах на мом телу, руке око врата.

Не могу да славим, ни да тугујем...

zorank © 27.11.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info