La nebbia (Kavvadias)
Έπεσε το πούσι αποβραδίς
το καραβοφάναρο χαμένο
κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις
Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου
Κάτου στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή
Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυο του πόδια στις καδένες.
μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία, θα ζαλιστείς.
Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό
είν’ αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα
Από να φοβάμαι και να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπίλλα.
Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ’ είδες
έχω απ’ τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ’ απ’ τις Εβρίδες
Scese la nebbia verso sera
si era perduta la nave faro
e mi arrivasti inaspettata
a farmi visita presso la plancia
Vesti tutta di bianco e ti sei bagnata
come una cima attorciglio i tuoi capelli
Sotto le acque di Port Pegasos
di questa stagione sempre piove
Ci aspetta al varco il fochista
con tutti e due i suoi piedi sopra le catene
ehi, se c'è burrasca le antenne non le guardare
ché altrimenti la testa ti si metterà a girare
Contro il tempo che fa il nostromo impreca
c'è tanto mare tra qui e Tocopilla
Piuttosto che aver paura ed aspettare
per me son meglio la torpedine e il periscopio.
E vattene ! A te serve una terra ferma
Sei venuta a vedermi ma non mi hai visto
è già da mezzanotte che sto affogato
al di là delle Ebridi mille miglia.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 27.11.2010