San | ||
Η σκιά μου κι εγώ κι ένα τρένο η ζωή να μη πιάνει σταθμό χωρίς σκοπό, μακρύ ταξίδι Πικρή μοναξιά μέχρι που’ρθες εσύ σαν μια λάμψη αστραπής τη νύχτα κι έγινες ζωή μου Ήσουν αναμνήσεις από το μέλλον προτού μια μέρα σε γνωρίσω Πέρασα δρόμους μες στη φωτιά για τ’όνειρο πόδια γυμνά στ’αγκάθια με πήγαν στ’όνειρο μάτωσα η ελπίδα μη χαθεί δίψα κι εσύ στα χείλια δροσιά σαν όνειρο Αναμμένο κερί κι ας φυσούσε βοριάς σαν λουλούδι εγώ μες στο χιόνι να παγώνει γιατί μη ρωτάς, έτσι είναι η ζωή ποιος σε ποιον χρωστάει της μοίρας είναι αυτά γραμμένα Πέρασα δρόμους μες στη φωτιά για τ’όνειρο πόδια γυμνά στ’αγκάθια με πήγαν στ’όνειρο όλα τα θυμάμαι πριν το πρώτο μας φιλί δύναμη η πίστη της ψυχής η προσευχή | Moja senka i ja Život kao voz Koji ne stiže u stanicu Bez namere,daleko putovanje Gorka samoća dok ti nisi došao Kao bljesak munje u noći I postao si moj život Bio si sećanja iz budućnosti Pre nego što sam te upoznala jednog dana Prešla sam puteve kroz vatru zbog sna Bose noge preko trnja su me odvele u san Krvarila sam da ne bih izgubila nadu A ti si žeđ na usnama a rosa kao san Upaljena sveća i ako je duvao severac Kao cvet na snegu da se zaledim Zašto,ne pitaj,takav je život Ko kome duguje To je sudbina zapisala Prešla sam puteve kroz vatru zbog sna Bose noge preko trnja su me odvele u san Svega se sećam pre našeg prvog poljupca Vera je snaga i duše je molitva | |
Kraljica Keva, Kristina Milosavljevic © 27.11.2010 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info