Koskaan en sua uskonut
Ψέματα, μου είπες ψέματα, μπράβο που μπόρεσες και έπαιξες μαζί μου
νόμιζες, μονάχα νόμιζες πως θα γινόσουνα τα πάντα στη ζωή μου
Πες μου έναν λόγο να σε αντέχω πες μου κάτι για να κρατηθώ
όμως τι να πεις, πως να ξεφύγεις, ούτε να σε βλέπω δεν μπορώ
Ποτέ μου δε σε πίστεψα, γι’ αυτό μη χάνεις τον καιρό σου, ως εδώ
να ξέρεις, το γυαλί που σπάει ποτέ πια δεν κολλάει
καλύτερα λοιπόν για μας τους δυο που πήραμε έναν δρόμο χωριστό
μακριά πολύ μακριά ο ένας απ’ τον άλλον πια να πάει
Έκρυβες, αχ πόσα έκρυβες, ποτέ δε σκέφτηκες πως ίσως καταλάβω
τι να πεις, δεν έχεις τι να πεις, σ’ αφήνω πίσω μου και τρέχω να προλάβω
Πες μου κάποιον λόγο να σε έχω, πες μου κάτι για να σε δεχτώ
όμως τι να πεις, πως να τολμήσεις, ούτε να σε βλέπω δεν μπορώ
Valheita, mulle kerroit valheita, hyvä kun saatoit leikitellä kanssani
luulit, vain luulit että sinusta tulisi kaikkeni elämääni
Sano minulle yksi syy sut hyväksyäkseni sano jotain pidättäytyäkseni
kuitenkin mitäpä sanot, kuinka karkaat, en edes nähdä sua voi.
Koskaan en sua uskonut, siksi älä hukkaa aikaasi, tähän asti
tiedä, että särkynyttä lasia ei koskaan voi korjata
parempi siis meille kahdelle lähteä eri teitä
kaukana hyvin kaukana toisistamme kulkea
Kätkit, ah paljonko kätkit, koskaan et ajatellut että ehkä ymmärrän
mitä sanot, sinulla ei ole mitä sanoa, sut jätän taakseni ja juoksen ehtiäkseni
Sano mulle joku syy sut pitää, sano jotain hyväksyäkseni
mitä sanot, että uskallat, edes nähdä sua en voi
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.11.2010