En los puertos encendieron fuegos (Un toque de canela)
Πες μου τι ζητάς
στους σταθμούς που αγάπησες
ό, τι κι αν σου πουν
οι πυξίδες δείχνουν πάντα το βοριά
Αν δεν προδωθείς
απ’ τα χνάρια που άφησες
δε θα λυτρωθείς
αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής
Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές
σου δείχνουνε το χθες θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές
ανάψανε φωτιές αχ μην κλαις
Αν χαθείς ξανά
στης καρδιάς τον μαχαλά
Κάπου εκεί κοντά
Μεθυσμένη περιμένει μια σκιά
Βάλσαμο γλυκό
Θα `μαι δίπλα σου εγώ
χάρτης που διψώ
το μελάνι της πορείας σου να πιω
Dime qué buscas
en las estaciones que amaste.
Digan lo que te digan,
las brújulas muestran siempre el norte.
Si no te traicionas
por las huellas que dejaste,
no te redimirás
si vuelves a los lugares de la herida.
Los humos en las vías del tren
te muestran el ayer, quieras o no.
En los puertos las ráfagas de los faros
prendieron fuegos, ¡ay, no llores!
Si te pierdes de nuevo
algún lado ahí cerca
en el barrio del corazón
borracha te espera una sombra.
Dulce bálsamo
seré yo a tu lado,
mapa que está sediento
de beber la tinta de tu recorrido.
diego.fitti, Diego Fittipaldi © 02.12.2010