Op de grote laan
Στη μεγάλη λεωφόρο, σήμερα το μεσημέρι
τυχαία σε συνάντησα, αγάπη μου παλιά,
κάποιος άλλος κράταγε το λατρευτό σου χέρι
και η γιατρεμένη μου πληγή ξαν’ άνοιξε βαθειά.
Κάποτε ήσουνα εσύ μεγάλη ε μεγάλη ερωμένη
και τώρα μια περαστική, στο πλήθος μία ξένη.
Στη μεγάλη λεωφόρο, σήμερα το μεσημέρι
σε κοίταξα, με κοίταξες γλυκά και τρυφερά,
ένα δάκρυ σκούπισες με το γλυκό σου χέρι
και μες στο πλήθος χάθηκες μαζί με τη χαρά.
Κάποτε ήσουνα εσύ μεγάλη ε μεγάλη ερωμένη
και τώρα μια περαστική, στο πλήθος μία ξένη.
Op de grote laan, vanmiddag,
kwam ik je toevallig tegen, mijn oude liefde,
een ander hield je bij je aanbiddelijke hand
en mijn al genezen wond opende zich weer diep.
Ooit was je mijn grote liefde
nu een voorbijganger, een vreemde in de menigte. (X2)
Op de grote laan, vanmiddag,
keek ik naar je, je keek lief en teder terug,
je veegde een traan weg met je bevallige hand
en in de menigte verdween je en nam je mijn moment van blijdschap mee.
Ooit was je mijn grote liefde
nu een voorbijganger, een vreemde in de menigte. (X2)
renehaentjens © 11.12.2010