My old jacket
Έχω πέσει και κλαίω στο παλιό μου παλτό
που το είχα ξεχάσει στο πατάρι κλειστό
μες στις τσέπες του είχε ψιχουλάκια από σνακ
και στη φόδρα του θέση για τον δρόμο κονιάκ
Τόσες κρύες στιγμές στη καρδιά μου ζεστές
μέσα στο σινεμά και στους δρόμους μετά
μου `μαθε τα ταξίδια να αλητεύω εν ψυχρώ
να περνάω καλά και με χάλια καιρό
το παλιό μου παλτό
Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα
σ’ ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα
και μια νύχτα τρελή σ’ ένα άδειο βαγόνι
μείναμε ως το πρωί και έξω έριχνε χιόνι
Πώς περάσαν τα χρόνια τι είναι αυτά που φορώ
ποιο σατέν ποιο μετάξι θα με βγάλει χορό
το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε `σένα
να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζει σ’ εμένα
γιατί μοιάζει σε `μένα
Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα
σ’ ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα
το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε `σένα
να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζεις σ’ εμένα
I have dropped and I am crying in my old jacket
where I have forgotten it in the attic closed
in its pockets it had crumbs from snack
and in its lining site for road brandy
So many cold moments in my heart hot
in the cinema and after to the roads
it lernt to me the travels and to I tramp in cold
to I am fine when there is bad weather
my old jacket
And it burn out the fag on the fluid dust
under from a depot we sat and we became crushing
and in a crazy night in a empty wagon
we stayed until morning and out it was snowing
How have came over the years what are those where I am wearing
who sateen who silk it will get out me for dance
my old jacket I gift it to you
be careful my young because it looks like to me
because it looks like to me
Γιάννης64 © 13.10.2005