Syrto of the wind
Ένα τραγούδι έχει φυλάξει παλιό κιτάπι
που λέει για μάχες, θεούς κι αστέρια, καημό κι αγάπη
Ένα τραγούδι για να ξεχάσεις και για να θυμηθείς
για όσα είδες κι έχεις ποθήσει κι όσα ποτέ δε δεις
Όποιος ψάξει θα το μάθει
στης καρδιάς τα βάθη
Μέρα με μέρα δεν ξεχωρίζει με το σκοτάδι
που μέσα του `χα βαθιά κρυμμένο αγάπης χάδι
Βάρκα η ζωή μου δίχως καρένα, σπασμένα τα κουπιά
γιατί κοιμάται το κάθε βράδυ δίχως αγάπη πια
Πες μου το σκοπό ν’ αρχίσω
να σε λησμονήσω
Θάλασσα η σκέψη ποιος θα μπορέσει να τη μερώσει
σαν τον καημό μου για το χωριό μου πού `χει ερημώσει
Τούτο τον τόπο βοριάς τον δέρνει κι ήλιος τον τυραννεί
κι η μοναξιά του μες την καρδιά μας μαχαίρι και πονεί
Βόηθα Παναγιά τη σκέψη
να μην αγριέψει
Βρήκα τ’ αέρι και τού `πα φίλος του πως θα γίνω
πριχού το τέλος φανεί να φεύγεις, μού `πε κι εκείνο
Φύσηξ’ αέρι πάρε με αλάργο και μέσα της μαζί
στ’ ς αυλές του χάρου όποιος δεν μπαίνει αληθινά δε ζει
Μιάν ανάσα είμ’ από σένα
μιά κι απ’ τον καθένα
A song has guarded an old notebook
that says about battles,gods and stars, sorrow and love
A song to forget and to remember
about what you saw and what you have craved and what you never see
anyone that searches will learn
in the depths of his heart
Day by day does not distinguish by the dark
that i had deep inside me hidden a cuddle of love
boat my life without keel, broken oars
why sleep each night without love anymore
Tell me the pace to begin
to forget you
Sea the thought who could calm it
like my sorrow for my village that was deserted
This place north wind is hitting and the sun tortures
and his loneliness in our hear is a knife and hurts
help Virgin the thought
not to get wild
I found wind and told him friend that i will become
before the end seem to go away, he told me and this
Blow wind take me far away and in her together
in the courtyards of Death he who does not enter does not truly live
i am one breath away from you
one from anyone
Αλ_Μπαντυ, Αγγελος © 24.12.2010