העולם קטן

Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος,
στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες,
μ’ ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα.
Σεντόνι λευκό, χειρουργείου
σκεπάζει τ’ ανήσυχα χέρια.

Μα εσύ ματωμένη καρδιά μου
και πάλι μαζί σου με πας
ταξιδιώτη με πας για ναυάγιο.


העולם קטן והים הופך לגן
האור הולך ונגמר במזחים החשופים
בסיד מכסים את דמעות
סדין לבן, כמו של חדר ניתוחים
מכסה את הידיים המודאגות

אף אתה לבי המוכתם בדם
שוב יחד איתך אתה מוביל אותי
נוסע על אוניה העומדת לטבוע

www.iliosradio.com © 25.12.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info