Het lied van de zwaluw
Έλα εδώ κοντά
να σου δώσω ένα φιλάκι
έλα μη μου κλαις
άσπρο μου χελιδονάκι
Ο Θεός να μας φυλάει
από μάτι που κοιτάει πονηρά
Ο Θεός να μας σκεπάζει
όταν η ψυχή τρομάζει την χαρά
Πες μου, τι σε πολεμάει;
Γέλασε ξανά
κρυσταλλένιο μου αγγελούδι
η άνοιξη να `ρθει
να φωτίσει το τραγούδι
Μέλισσες και πεταλούδες
να στολίζουν τις φτερούγες που φοράς
και τα σύννεφα ν’ ανοίξουν
τον Θεούλη να σου δείξουν, να μιλάς
Να σταθώ κι εγώ στο πλάι
Με τραγούδια και ζαφείρια
θα σου κάνω τα χατίρια
Μην πονάς
θα σου στείλω εγώ δελφίνια
απ’ την Πάφο ως την Κερύνεια να γυρνάς
όλες του νησιού τις χάρες να φοράς
χελιδόνι, τη ζωή να τραγουδάς
Kom hier bij mij,
dan geef ik je een kusje.
Kom, huil hier niet,
mijn kleine witte zwaluw.
Moge God ons beschermen
voor het sluwe oog.
Moge God ons behoeden
als onze ziel bang is voor vreugde.
Vertel me, wat is er tegen je?
Het lachte weer,
mijn kristallen engeltje.
Het voorjaar mag komen
en het lied verlichten.
Bijen en vlinders
mogen je vleugels versieren
en de wolken mogen opengaan
om je de godheid te tonen. Spreek,
dan sta ik aan je zij.
Met liedjes en saffieren
geef ik je wat je verlangt.
Heb geen pijn!
Ik stuur je dolfijnen
om van Paphos naar Kerynia terug te keren.
Alle eilandcharmes mag je dragen,
zwaluw, om het leven te bezingen.
renehaentjens © 03.01.2011