Knowing my country | ||
Χείλη μου μοσχοστάφυλο και ροζακί μου στόμα μπρούσκο φιλί στη Μυτιλήνη λόγια στυφά στη Σαντορίνη Δέντρο γεμάτο με φωλιές και σκιερό μου σώμα σκήτη κρυφή στο Άγιον Όρος βαθύς γκρεμός σε κάθε όρος Ώριμο πετροκέρασο και τραγανό μου στόμα σκαλί φιλί στο Παλαμήδι στη Μάνη λαβωμένο φίδι Πέστροφα χρυσαφένια μου και γάργαρο κορμάκι στα Βοδενά σ’ είχα χορτάσει στα Τρίκαλα μ’ είχες ξεχάσει Με κάποιον άλλο με μπερδεύεις και άδικα με τυραννάς σαν ένα ξένο με παιδεύεις και σαν δικό σου με πονάς Με κάποιαν άλλη σε μπερδεύω με κάποιον άλλο μ’ απατάς χρόνια μαζί σου ταξιδεύω χωρίς να ξέρω πού με πας Πατρίδα μου και προσφυγιά και σώμα που μου λείπει στην Αττική ξενιτεμένη και στην Αμμόχωστο θαμμένη Μουριά χωρίς τα φύλλα της που τα `φαγε σκουλήκι υφαίνοντας πρωί και βράδυ το γαλανόλευκο σκοτάδι Με κάποιον άλλο με μπερδεύεις και άδικα με τυραννάς σαν ένα ξένο με παιδεύεις και σαν δικό σου με πονάς Με κάποιαν άλλη σε μπερδεύω με κάποιον άλλο μ’ απατάς χρόνια μαζί σου ταξιδεύω χωρίς να ξέρω πού με πας | My lips like a muscatel and my rozaki mouth a brusque kiss in Mitilini (1) acrid words in Santorini (2) A tree full of nests and my shadowy body a hidden hermitage in mount Athos (3) a deep scarp in every mountain A mellow whiteheart cherry and my crispy mouth each stair and a kiss in Palamidi (4) a wounded snake in Mani (5) My auric trout and clean running water in Vodena I had enough of you (6) in Trikala you had forgotten me (7) You think I am someone else and you unfairly torture me you give me troubles, like to a stranger and you hurt me, like one of your close ones I think you are someone else you cheat me with another one I am traveling with you for years without knowing where you lead me My country and my refugees (state of being a refugee but anyway ) and a body that I miss in Attica she is an emigrant (8) and in Ammohostos (Famagusta) she is buried (9) A mulberry without her leaves which were eaten by a worm spinning during day and night the blue and white darkness You think I am someone else and you unfairly torture me you give me troubles, like to a stranger and you hurt me, like one of your close ones I think you are someone else but I am afraid to tell you and I am collecting your pieces and I desperately love you | |
galanta, Νικόλας © 08.11.2002 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info