This night remains
Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω
Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο
Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιά
πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
πέφταν τ’ άστρα μες στη λασπουργιά
μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
μου `γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι
Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο
A sea to live in, I won't find...
in a fish's soul the body of a cat...
every night I go out to drown-
sometimes it's stars, sometimes the edge of the abyss...
I chase something, like a castaway...
my years-my sheets-cigarettes to be put out
This night remains
iced in eons
when two souls didnt find shelter
and they came into the world as strangers, and convicted
to live an earthly love
I was also lost one night
-Kazantzidis' voice was like sea-
the stars were falling into the mud...
a black hood that time was, and a black snake..
the heart noded at me: get on to
how the oil is burned here,and live the journey
This night remains
iced in eons
when two souls didnt find shelter
and they came into the world as strangers, and convicted
to live an earthly love
Lily © 18.10.2005