Não entregue

Bαριά μεσάνυχτα
και στο τραπέζι
τρία τριαντάφυλλα
κι ένα κονιάκ
παλιό απτάλικο
η μπάντα παίζει
δεν έχει αντίδοτο
η ερημιά

Kίτρινα γράμματα
τα γράμματά σου
"για πάντα" έλεγες
σα να `ταν χτες
ενός πανάρχαιου
τρελού θιάσου
το έργο είμαστε
κι οι θεατές

Φεγγάρι κόκκινο
νεκρέ διαβάτη
ποιά πόρτα διάβηκε
και ποια γωνιά
γράμμα ανεπίδοτο
είν’ η αγάπη
μαζί σου πάρε με
στη λησμονιά

Kίτρινα γράμματα
τα γράμματά σου
"για πάντα" έλεγες
σα να `ταν χτες
ενός πανάρχαιου
τρελού θιάσου
το έργο είμαστε
κι οι θεατές


Pesada meia noite
e na mesa
três rosas
um conhaque
velho infalível
em jogadas de banda
não há antídoto
o deserto

Letras amarelas
as suas letras
como "sempre ligado"
a ser ontem
um antiquíssimo
louco mandato
o nosso trabalho
e os expectadores

Lua vermelha
mortal passagem
qual porta de passagem
E qual ciência
letra não entregue
e o amor
contigo, leve-me
no esquecimento

Letras amarelas
as suas letras
como "sempre ligado"
a ser ontem
um antiquíssimo
louco mandato
o nosso trabalho
e os expectadores

Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.01.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info