Abrem-se os céus
Να του πείτε αν δε γυρίσει να με βρει δε θα χαράξει ετούτη η αυγή να του το πείτε να του πείτε πως σαν το κύμα θα χαθώ σε ένα πέλαγο ανοιχτό δε θα με βρειτε Λες και γίνεται σεισμός και η γη ανοίγει λες κι έρχεται ο θάνατος στο σώμα και τυλίγει έτσι νιώθω που χωρίσαμε την αγάπη μας που σβήσαμε έτσι νιώθω που χωρίσαμε την αγάπη αυτή που σβήσαμε Ανοίξανε οι ουρανοί και κλαίνε για τον εγωϊσμό μας όλοι λένε το άδικο το κρίμα δεν το θέλει ο Θεός βάσανο είναι ο έρωτας καημός Λες και ξεχρεώνω της ζωής τις οφειλές μου μ’ένα δάκρυ μοναξιά τι χρωστάω πες μου έτσι νιώθω που χωρίσαμε την αγάπη μας που σβήσαμε έτσι νιώθω που χωρίσαμε την αγάπη αυτή που σβήσαμε Ανοίξανε οι ουρανοί και κλαίνε για τον εγωϊσμό μας όλοι λένε το άδικο το κρίμα δεν το θέλει ο Θεός βάσανο είναι ο έρωτας καημός Να του πείτε αν δε γυρίσει να με βρει δε θα χαράξει ετούτη η αυγή να του το πείτε		Para dizer se queiras me encontrar não marquemos nesta madrugada para dizer para dizer que, como as ondas se perdem em um mar aberto não páram Como se sendo sísmico e a terra abre diz que vem a morte no corpo a envolver assim sinto que nos separamos nosso amor que se apaga assim sinto que nos separamos nosso amor que se apaga abrem-se os céus e choramos e o nosso egoísmo tudo chama na injustiça e infelicidade que Deus não quer o sofrimento é o amor ferido Como se apaga na tua vida as minhas ofensas e uma lágrima só eu devo diga-me assim sinto que nos separamos nosso amor que se apaga assim sinto que nos separamos nosso amor que se apaga abrem-se os céus e choramos e o nosso egoísmo tudo chama na injustiça e infelicidade que Deus não quer o sofrimento é o amor ferido Para dizer se queiras me encontrar não marquemos nesta madrugada para dizer
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.01.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info