Abrem-se os céus

Να του πείτε αν δε γυρίσει να με βρει
δε θα χαράξει ετούτη η αυγή να του το πείτε
να του πείτε πως σαν το κύμα θα χαθώ
σε ένα πέλαγο ανοιχτό δε θα με βρειτε

Λες και γίνεται σεισμός
και η γη ανοίγει
λες κι έρχεται ο θάνατος
στο σώμα και τυλίγει
έτσι νιώθω που χωρίσαμε
την αγάπη μας που σβήσαμε
έτσι νιώθω που χωρίσαμε
την αγάπη αυτή που σβήσαμε

Ανοίξανε οι ουρανοί και κλαίνε
για τον εγωϊσμό μας όλοι λένε
το άδικο το κρίμα δεν το θέλει ο Θεός
βάσανο είναι ο έρωτας καημός

Λες και ξεχρεώνω της ζωής τις οφειλές μου
μ’ένα δάκρυ μοναξιά τι χρωστάω πες μου
έτσι νιώθω που χωρίσαμε
την αγάπη μας που σβήσαμε
έτσι νιώθω που χωρίσαμε
την αγάπη αυτή που σβήσαμε

Ανοίξανε οι ουρανοί και κλαίνε
για τον εγωϊσμό μας όλοι λένε
το άδικο το κρίμα δεν το θέλει ο Θεός
βάσανο είναι ο έρωτας καημός

Να του πείτε αν δε γυρίσει να με βρει
δε θα χαράξει ετούτη η αυγή να του το πείτε


Para dizer se queiras me encontrar
não marquemos nesta madrugada para
dizer
para dizer que, como as ondas se perdem
em um mar aberto não páram

Como se sendo sísmico
e a terra abre
diz que vem a morte
no corpo a envolver
assim sinto que nos separamos
nosso amor que se apaga
assim sinto que nos separamos
nosso amor que se apaga

abrem-se os céus e choramos
e o nosso egoísmo tudo chama
na injustiça e infelicidade que Deus não quer
o sofrimento é o amor ferido

Como se apaga na tua vida as minhas ofensas
e uma lágrima só eu devo diga-me
assim sinto que nos separamos
nosso amor que se apaga
assim sinto que nos separamos
nosso amor que se apaga

abrem-se os céus e choramos
e o nosso egoísmo tudo chama
na injustiça e infelicidade que Deus não quer
o sofrimento é o amor ferido

Para dizer se queiras me encontrar
não marquemos nesta madrugada para
dizer

Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.01.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info